Voor veel mensen met een beperking biedt de Participatiewet geen perspectief. Als iemand vanwege een beperking niet voltijds kan werken, is de kans op een volwaardig bestaan met financiële zekerheid vrijwel nihil. Dit zegt de Werkcoalitie, waarin diverse maatschappelijke organisaties samenwerken.
Werkcoalitie
De Werkcoalitie is een samenwerkingsverband van Stichting Studeren en Werken op Maat (SWOM), CNV, FNV, Vakcentrale voor professionals (VCP), Landelijke Cliëntenraad (LCR), Coalitie voor Inclusie, Wij Staan Op!, Mind en Ieder(in). De Werkcoalitie vindt dat mensen met een beperking niet gevangen gehouden moeten worden in de Participatiewet. Ook moet de regels moeten flink op de schop. Dit heeft de Werkcoalitie in een oproep laten weten aan de Kamercommissie SZW.
Nooit een volwaardig inkomen
Sinds 2015 vallen veel mensen met een beperking onder de Participatiewet. Jaarlijks komen 14.000 jongeren die vroeger onder de Wajong-regeling vielen, in de Participatiewet terecht. De regels waar zij mee te maken krijgen streng en onder de huidige wetgeving zal deze groep mensen nooit een volwaardig inkomen kunnen verdienen. Zij mogen maar beperkt bijverdienen. De Werkcoalitie vindt dat de vrijlating gelijkgetrokken moet worden met de Wajong, waarin 30% in plaats van 15% mag worden bijverdiend. Ook vindt de Werkcoalitie mogen deze bijverdiensten, geen invloed hebben op de toeslagen. Want anders gaan ze er nog steeds nauwelijks op vooruit. Ook de partnertoets en kostendelersnorm moeten van tafel.
Nieuwe regeling nodig
Op de lange termijn moet er een betere oplossing komen. Er is fundamenteel andere regelgeving nodig om álle mensen met een beperking perspectief en bestaanszekerheid te bieden. Mensen met een beperking horen volgens de Werkcoalitie niet thuis in de Participatiewet.
Bronnen: Landelijke Cliëntenraad, Nationale Zorggids, VCP
De wetgeving schiet ook tekort voor mensen die door ziekte (in een ver verleden) afstand deden van de arbeidsmarkt, met het idee om na een paar jaar rust weer aan de slag te kunnen. In een tijd dat je nog van 1 salaris kon leven (30 jaar geleden).
En als dan blijkt dat je nog steeds (chronisch) opgebrand bent, en naar vermogen werk hebt gedaan als freelancer of ZZP er, heb je geen enkel recht op ziekte uitkering.
Na herkeuring 6 jaar geleden ben ik voor 50% afgekeurd.
Ik heb geen recht op ziekte uitkering.
Ik verdien per maand netto € 480,00. En eet mijn spaargeld op tot ik in de bijstand kom.
Participatie? Chronisch zieken zijn chronisch ziek!
Ik zou graag willen!! Dat ik de afgelopen 30 jaar energie zou hebben om een hele dag mee te maken. Dat kan gewoon niet met een slaapbehoefte van 11 tot 13 uur. Maar als dank voor mijn goede inzet om zoveel mogelijk te werken (En ik vind het heerlijk om nog te kúnnen werken!) leef ik van mijn spaargeld en een loon waarvan ik niet eens de vaste lasten kan betalen.
Ik ben vast niet de enige in deze situatie. Het klopt gewoon niet!
Ook voor 2015 zaten er veel mensen met een beperking in de bijstand. Het aantal mensen met een beperking wordt sinds 2015 nog hoger omdat minder mensen in aanmerking komen voor een uitkering die gerelateerd is aan een arbeidsbeperking. Het aantal mensen met een arbeidsbeperking zal nog verder stijgen omdat minder mensen een Wajong of WIA uitkering krijgen of WSW-loon ontvangen. In 2019 had volgens het CBS publicatie “Belemmerd bij het verkrijgen van werk 85% van de mensen in de bijstand een belemmering.