Chronisch zieken in de bijstand kunnen vaak niet aan het werk vanwege problemen met hun gezondheid. Zij moeten echter wel aan het strenge bijstandsregime voldoen. Dit is opvallend omdat de Participatiewet juist tot doel heeft dat iedereen, ook mensen met een (chronische) ziekte of beperking, een plek op de arbeidsmarkt kan krijgen.
Gevangen in de bijstand
In de Volkskrant verscheen op 22 april het artikel Ziek in de bijstand is een dubbele straf. Hierin werd duidelijk hoe onrechtvaardig de Participatiewet uitpakt. Veel chronische zieken in de bijstand voelen zich dubbel gestraft: door hun ziekte en de regels in de bijstand.
Chronisch zieken in de bijstand
Aanstaande maandag 30 mei vindt er een rondetafelgesprek plaats met de Vaste Kamercommissie voor Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Hier krijgen ervaringsdeskundigen, belangenorganisaties en experts het woord, waaronder het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP). Het SCP heeft ter voorbereiding van dit gesprek een notitie opgesteld. Belangrijke punten die het SCP hierin noemt zijn dat gemeenten niet altijd goed zicht hebben op beperkingen van bijstandsgerechtigden. Ook stelt het SCP dat de Participatiewet er met name gericht is op de uitstroom naar betaald werk. Maar betaald werk behoort voor chronisch zieken (helemaal) niet tot de mogelijkheden. Ook vindt het SCP dat er meer passend werk voor mensen met gezondheidsbeperkingen moet komen en dat werkgevers ondersteuning krijgen om meer banen geschikt te maken voor mensen in de bijstand.
Wijziging van de Participatiewet
De Participatiewet moet fundamenteel gewijzigd worden. Voor mensen met een chronische ziekte, werkt de wet niet. De wet veroorzaakt voor chronisch zieken blijvende armoede en leidt niet tot een duurzame deelname aan de samenleving. De Participatiewet zou moeten worden gebaseerd op eenvoud, menselijke maat, meer oog voor de uitvoering, vertrouwen en maatwerk. Ook voor chronisch zieken.
Actie FNV
Op 30 mei, de dag van het rondetafelgesprek, voert de FNV actie in Den Haag actie omdat de vakbond vindt dat chronisch zieken in de bijstand recht hebben op een fatsoenlijk leven. De FNV is van mening dat er in de Participatiewet ruimte moet zijn voor mensen met een (levenslange) arbeidsbeperking. Ook zij moeten zich op persoonlijk, sociaal en financieel gebied kunnen ontplooien.
Bronnen: FNV, Ieder(in), SCP, VNG
Ik heb ook autisme en ben 50 plus en word kennelijk alleen maar in de gaten gehouden door de afdeling inkomen op basis van algoritmes…
Ik heb autisme, weet het pas sinds 2015 en dus ook een diagnose, heb een burn out gehad daardoor , maar dat blijft ook steeds op de loer liggen, hoef maar iets meer te doen dan ik kan of ik val terug en stil. Ik weet dat ik niet meer kan werken daardoor, heb totaal geen energie meer, mijn hoofd kan niet zoveel meer aan. Als mijn huis moeten worden opgeverfd door de woningbouw zit ik maanden in de stress.
Ik zit dus vast in de bijstand, aan de ene kant een zegen maar aan de andere kant die rotregeltjes. Je mag niet eens zoveel sparen als je wilt. Ik vind dat krom, dat moet toch juist beloond worden? Voor 60 plussers met een arbeidsberking is er een uitkering de IOW waarbij die spaarbeperking niet is en ze hoeven hun vermogen ook niet op te eten of hun huis te verkopen. Ik ben 57 jaar, waarom kan er niets zoiets zijn voor ons? De chronisch zieken of mensen met een beperking die tussen wal en schip zijn beland? Ik voel me alsof ik word bestraft voor mijn beperking. Dat voelt niet rechtvaardig.
Ik leef met je mee Lois, alleen al omdat ook ik chronisch vermoeid na een burn-out, met een autismediagnose (2011, op mijn 36e) in de bijstand zit. Al 12 jaar niet gewerkt, en de energie, ook zonder werk, is vaak niet genoeg om zonder extra rusten een dag door te komen.
Ook ik hoop dat er ooit een fatsoenlijke voorziening komt voor mensen met chronische aandoeningen in de bijstand.
Laat me je echter wel vertellen, dat er misverstanden bestaan over sparen. Je kunt gewoon sparen, als je dit doet van de inkomsten van toeslagen, bijstandsuitkering en andere bijzondere bijstand. Pas wanneer je een dikke erfenis krijgt, of andere inkomsten, moet je zaken aangeven en verrekenen. Maar dat gaat dan dus niet over vermogen, maar inkomen.
Al spaar je 30.000 euro, kan dat dus gewoon.
Mocht je ooit opnieuw je uitkering aan moeten vragen (bij verhuizing naar een andere gemeente oid), moet je voldoen aan de vermogensgrens, dus eerst het teveel aan spaargeld opmaken.
Zie https://wetten.overheid.nl/BWBR0015703/2023-01-01#Hoofdstuk3_Paragraaf3.4_Artikel34
2 Niet als vermogen wordt in aanmerking genomen
c. spaargelden opgebouwd tijdens de periode waarin bijstand wordt ontvangen;
Alleen loop je dan wel alle kwijtscheldingen etc. mis en dat is toch zonde van het gespaarde geld…..dus de oude sok blijft de beste remedie, als je kan sparen! En je krijgt vragen waar je dan van spaart. Want sparen van een uitkering dat kan toch niet is de algemene opinie!
Zou graag willen werken, maar heb eindelijk geaccepteerd dat ik niet meer kan. Heb diverse chronische aandoeningen, ben bijna 64. Doe nu nog vrijwilligerswerk maar dat valt mij erg zwaar. Daarnaast ben ik alleenstaand en krijg amper mijn huishouding voor elkaar.
Als ik stop met vrijwilligers werk weet ik niet wat mij boven het hoofd hangt. Moet ik weer solliciteren? Wie neemt mij met dit zieke lijf nu aan.
Ook ik zit helaas als chronisch zieke gevangen in de de bijstand, ik vind dat Chronisch ziek mensen in de bijstand alsnog afgekeurd moeten kunnen worden en een uitkering van 100% minimum inkomen moeten ontvangen zodat zij bovenop het ziek zijn niet onder de armoedegrens hoeven te leven en onder de regels van een wao uitkering vallen, het is te gek voor woorden dat Chronisch zieken gevangen worden gehouden in de bijstand met alle strenge regels en eisen terwijl er geen uitzicht is op integratie!
Echt te absurd voor woorden. Men van de 2de kamer zoals de VVD.
Laten ZIJ HET MAAR EENS EEN, OPRECHT HALF JAAR MEEDRAAIEN!
Kijk ook op Facebook ( & Twitter ) bij de groep “Concept Nederland”. Iedereen die langdurig ziek of beperkt etc vast zit in de Bijstand door niet of amper kunnen werken is welkom. Veel info, herkenning en samen proberen we een eigen uitkering voor elkaar te krijgen. Hoe meer zich aansluiten hoe beter !
Ze horen in de wia. Hoop dat deze wetgeving gaat veranderen.
Inderdaad, het is een gevangenis. Ik zie de soos echt als de Gestapo. Al doe je nog zo je best, ik werk part time én doe vrijwilligerswerk en leef met chronische ziekten, zouden ze niet eens te kijken of een deel afkeuring een optie is? Maar dat is weer een andere wet het uwv. Dan moet je je eerst maar ziek melden. Maar dat wil ik helemaal niet! Ik kan nog een klein beetje werken maar nooit meeer genoeg om uit de bijstand te komen…
Bedroevend dit…
Ik wens u veel kracht en sterkte toe. Altijd positief blijven en er is hoop.
Wat een belasting.
Dat klopt laatst was er een interview met een mevrouw die reumatische klachten had en bijna zestig was en dan denken ze dat iemand nog aan werk kan komen. Ze moest ook medicijnen betalen,
Wat een goed idee van de Bijstandsblues. Ik zie heel veel Chronisch zieken die niet in de bijstand thuishoren! Misschien is met elkaar contact met elkaar opnemen?
Ik ook. Ernstig hartfalen en kan bijna niets meer. Toch in de bijstand en steeds controles van financiën, en gedoe met controles
Ik hoop dat er rust komt en dat de wetgeving anders zal zijn. Je kunt het aantonen dat je een chronische aandoening hebt dan heb je recht op WIA.
Ik ken ook afgekeurde mensen, die niet afgekeurd hoort te zijn. Ze zeggen tegen mij soms, ik ben blij dat ik afgekeurd ben. Bespottelijk.
J́a dat kan op Facebook via de groep “Concept Nederland”. Iedereen die langdurig ziek of beperkt, gehandicapt, met psychische problemen etc etc in de Bijstand gevangen zit zonder uitzicht op uit de Bijstand komen door werk is welkom. Veel info en samen proberen we een eigen uitkering voor elkaar te krijgen. Hoe meer zich aansluiten hoe beter !