Wat is de kostendelersnorm?

Als je een woning deelt met meer volwassenen (ouder dan 21 jaar), krijg je een lagere uitkering. Dit heet de kostendelersnorm. Hoe meer volwassenen er in jouw woning wonen, hoe lager je uitkering. De gedachte achter die kostendelersnorm is dat je met meer volwassenen in je woning de kosten voor het huishouden, waaronder huur, gas en licht, televisie, enzovoorts, kunt delen. Als je minder kosten maakt, kun je dus toe met een lagere bijstandsuitkering. Samenwonen met volwassenen biedt een financieel voordeel en dat vertaalt zich in een verlaging van de bijstandsuitkering.

Meerpersoonshuishouden

De kostendelersnorm geldt voor volwassenen die samen een woning delen. Het maakt niet uit of je familie van elkaar bent et gaat dus om een meerpersoonshuishouden. Het kan bijvoorbeeld gaan om een gezin zijn met twee ouders en hun volwassen inwonende kinderen. Of de aanhang van de volwassen zoon of dochter.

In de video hieronder wordt het begrip nog eens uitgelegd.

Gezamenlijke huishouding

Bij de kostendelersnorm tellen de inkomsten en het vermogen van jou en jouw partner mee voor jouw recht op een uitkering, omdat jij daarmee een gezamenlijke huishouding hebt. De inkomsten en het vermogen van andere huisgenoten tellen niet mee, maar de huisgenoten zelf tellen wel mee voor de hoogte van jouw uitkering.

Wie tellen er niet mee?

Niet alle personen die in jouw huis wonen, tellen mee voor de kostendelersnorm. De volgende personen tellen niet mee:

• huisgenoten jonger dan 21 jaar
• je partner waarmee je samenwoont of getrouwd bent en die ook een bijstandsuitkering ontvangt
• leerlingen en studenten die een studie volgen die recht kan geven op studiefinanciering
• Huisgenoten die een normale (commerciële) prijs betalen voor de kamer en/of de kost en inwoning. Hiermee worden in de praktijk kamerhuurders of bijvoorbeeld kostgangers bedoeld.

Kostendelersnorm per 1 januari 2020

De hoogte van de bedragen zoals berekend volgens de kostendelersnorm per 1 januari 2020, zijn:

Bovenstaande tabel stopt bij een vijfpersoonshuishouden, maar de kostendelersnorm geldt ook voor huishoudens met nog meer volwassenen.

Kritiek op kostendelersnorm

Er klinkt steeds meer kritiek op de kostendelersnorm. Het toepassen van deze norm heeft namelijk onbedoelde negatieve effecten en zou armoede in de hand werken. het leidt tot grote financiële problemen.

De druk om kinderen uit huis te sturen als ze volwassen zijn, neemt toe. Het huishouden wordt namelijk gekort op de uitkering als de volwassen kinderen blijven inwonen. Soms leidt dit tot schrijnende situaties, waarbij jongeren zich laten uitschrijven uit hun ouderlijk woning, geen geld meer hebben om van te leven, op straat belanden en dakloos worden.

Heb je een bijstandsuitkering en zorg je voor je zieke vader en ben je bij hem gaan inwonen, zodat je nog betere mantelzorg kunt bieden, dan wordt je gekort op je uitkering. Je wordt daar nu financieel slechter van, terwijl het de samenleving juist geld bespaart.

Motie

In december vorig jaar werd een motie ingediend waarin werd gevraagd onderzoek te doen naar de effecten van de kostendelersnorm op de huisvesting. Staatssecretaris van Ark heeft aangegeven dat de resultaten van het onderzoek rond de zomer aan de Kamer worden gestuurd.

Meer uitkeringsjargon

Er is veel meer vaktaal in de wereld van de bijstand. Wat is bijvoorbeeld een vrijlatingsregeling, een taaleis, of een startkwalificatie? En wat houdt de armoedeval nu precies in? Lees het allemaal in de berichten die eerder over het uitkeringsjargon verschenen.

Bronnen: AD, Antwoord op, Joop, Parool, Raad voor Volksgezondheid & Samenleving, Rijksoverheid

Het bericht Kostendelersnorm en bijstandsuitkering is gepubliceerd op BijstandsBlues.

Gekort op bijstand

In de bijstand geldt de hoofdregel dat al jouw inkomsten worden gekort op je uitkering. Toch is er een aantal uitzonderingen. Sommige inkomsten worden namelijk niet gekort of worden gedeeltelijk ‘vrijgelaten’. Anders gezegd: sommige inkomsten mag je gewoon zelf houden.

Inkomsten vrijlaten betekent dat de gemeente een deel van je bijverdiensten niet van je uitkering aftrekt.

Vrijlatingsregeling

Ontvang je bijstand en heb je bovendien bijverdiensten of inkomsten uit deeltijdwerk Dan wordt, onder bepaalde voorwaarden, een deel van je inkomsten de eerste 6 maanden vrijgelaten. Dit betekent dat je een gedeelte van deze inkomsten mag houden bovenop je bijstandsuitkering. Er zijn twee soorten inkomstenvrijlating voor mensen in de bijstand.

1. De algemene inkomstenvrijlating. Die geldt voor mensen van 27 jaar of ouder met een parttime baan. Die baan moet bijdragen tot het krijgen van een fulltime baan. In dit geval kun je maximaal 6 maanden vrijlating van inkomsten krijgen.
2. De inkomstenvrijlating voor alleenstaande ouders. Als je kinderen hebt die jonger zijn dan 12 jaar, mag je een deel van je bijverdiensten houden bovenop uw uitkering. Deze vrijlating die maximaal 30 maanden duurt, krijg je pas na de ‘algemene inkomstenvrijlating’. Het bedrag dat je mag houden is meestal lager dan bij de algemene inkomstenvrijlating.

Vrijlatingsregeling in de praktijk

Heb je een bijstandsuitkering en verdien je bij, dan geldt mogelijk voor jou de algemene inkomstenvrijlating. Je mag de eerste 6 maanden 25% van je inkomsten houden tot een maximum van €215,- netto per maand (bedrag per 1 januari 2020). Die vrijlatingsregeling geldt ook voor je partner van 27 jaar en ouder. Je mag dus allebei maximaal 6 maanden €215,- per maand van je bijverdiensten houden.

Rekenvoorbeeld: Als je in één maand netto €100,- verdient met werken, dan betekent dit, dat je €25,- mag houden.

Wisselende maandelijkse bijverdiensten

Werk je niet iedere maand hetzelfde aantal uren of verdien je bij als flexwerker, dan heb je niet elke maand hetzelfde inkomen. Daarom maakt jouw klantmanager vooraf samen met jou een schatting van je maandelijkse bijverdiensten. Als die inschatting achteraf te hoog of te laag is, dan wordt het geschatte inkomen aangepast. Na 3 maanden worden de werkelijke inkomsten vastgesteld.

Vrijlatingsregeling geldt automatisch

In principe hoe je de vrijlatingsregeling niet aan te vragen. Als je een uitkering hebt, 27 jaar of ouder bent en aan de voorwaarden voldoet, krijg je de vrijlating automatisch. Het kan zijn dat de gemeente je wel om informatie vraagt. Toch houden sommige gemeenten geen rekening met de vrijlatingsregeling en loop je dus het geld dat je hebt bijverdient, mis. In dit geval dien je contact op te nemen met de gemeente. Soms is het zelfs nodig om bezwaar in te dienen bij de gemeente, zodat er alsnog rekening wordt gehouden met de vrijlatingsregeling.

Geen recht op vrijlating

Je hebt geen recht op vrijlating als je niet meer aan de voorwaarden voldoet.

• Je inkomsten uit je betaalde baan hoger zijn dan dat je aan bijstand ontvangt.
• Je verkeerde informatie doorgeeft over je inkomsten door waardoor je te veel bijstand ontvangt.
• Je aangeboden wordt om meer uren te werken, maar dit afwijst.
• Je er zelf voor kiest om minder uren te gaan werken, waardoor waardoor jouw bijstandsuitkering hoger wordt.

Geef wijzigingen door aan de gemeente

Als je een bijstanduitkering ontvangt, bent je verplicht alle wijzigingen in uw persoonlijke situatie aan de gemeente door te geven. Ook als er wijzigingen zijn in jouw inkomen of vermogen moet je dat aan de gemeente melden. Dat moet in het kader van de inlichtingenplicht. De gemeente berekent de vrijlating aan de hand van het door jou ingevulde wijzigingsformulier.

Lees meer berichten over het uitkeringsjargon.

Bronnen: Amsterdam.nl Antwoord Op, Judex, Sociaal Verhaal, Utrecht.nl

Het bericht Vrijlatingsregeling als je gaat bijverdienen in de bijstand is gepubliceerd op BijstandsBlues.

Remigratieregeling vanuit de bijstand

Je hebt recht op een remigratie-uitkering als je voldoet aan bepaalde voorwaarden. Zo dien je buiten Nederland te zijn geboren en voor een bepaalde datum in Nederland zijn komen wonen. Een van andere de voorwaarden is dat je een uitkering ontvangt. Je moet gedurende twaalf maanden voorafgaand aan de datum van aanvraag een rechtgevende uitkering hebben ontvangen, zoals een bijstandsuitkering (Participatiewet).

Remigratiewet

De Remigratiewet bestaat sinds 2000. Het doel van deze wet is om mensen die willen remigreren, maar daar niet genoeg geld voor hebben en waarvoor het Rijk een bijzondere verantwoordelijkheid heeft, tegemoet te komen door hen een voorziening te bieden om vrijwillig terug te gaan naar hun land van herkomst. De wet helpt vooral ouderen die terug willen naar hun land van herkomst en in de bijstand zitten of een uitkering hebben door ziekte of werkloosheid. Als zij terug willen naar hun land van herkomst krijgen ze een maandelijkse uitkering.

De Remigratiewet is in 2014 op een aantal punten gewijzigd zodat het beter aansloot bij het kabinetsbeleid inzake het behoud van arbeidspotentieel en verbetering van inburgering en integratie

Voorwaarden remigratie-uitkering

Om een remigratie-uitkering te krijgen, moet je voldoen aan de volgende voorwaarden: 

• je bent minimaal 55 jaar
• je woont minimaal 8 jaar in Nederland
• je bent buiten Nederland geboren
• je hebt of had de nationaliteit van het land van herkomst
• ja was 18 jaar of ouder toen je in Nederland kwam wonen
• je bent voor een bepaalde datum in Nederland komen wonen (deze datum verschilt per land van herkomst)
• je krijgt minimaal 1 jaar een Nederlandse uitkering

Maandelijkse uitkering

Voldoe je aan de voorwaarden van de Remigratiewet, dan kun je een uitkering aanvragen. Na je vertrek ontvang je dan maandelijks een bedrag voor je levensonderhoud. Ben je je geboorteland niet meer verzekerd door de Nederlandse zorgverzekering, dan krijg je tevens een vergoeding waarmee je zelf een ziektekostenverzekering kunt afsluiten. De hoogte van die uitkering is niet in ieder land hetzelfde, maar is afhankelijk van de levensstandaard in het remigratieland en van je gezinssituatie, geldt tot het moment van overlijden en is niet afhankelijk van eventuele andere inkomsten.

Geldt remigratieregeling geldt ook voor mensen in de bijstand?

Om terug te keren naar de vraag waar dit artikel mee begon -Is de remigratieregeling ook van toepassing voor mensen met een bijstandsuitkering?- is het antwoord dus ‘Ja. Je moet natuurlijk ook aan de andere voorwaarden voldoen.

Lees meer berichten over het uitkeringsjargon.

Bronnen: Nederlands Migratie Instituut, Remigratie in perspectief, Evaluatie wijziging Remigratiewet 2014, Rijksoverheid, SVB

Het bericht Geldt de remigratieregeling voor mensen in de bijstand? is gepubliceerd op BijstandsBlues.

Wat is de taaleis?

Wie een bijstandsuitkering ontvangt, moet zich houden aan diverse regels en verplichtingen. Zo moet je voldoen aan de inlichtingenplicht, maar ook dien je je te houden aan de Wet Taaleis. Deze wet is is sinds januari 2016 van kracht en werd op aandringen van de VVD opgenomen in het regeerakkoord van Rutte II met de PvdA. In de praktijk betekent de taaleis dat je basiskennis moet hebben van de Nederlandse taal op niveau 1F. Je kunt de taal spreken, lezen en schrijven. Je spreekt dan Nederlands zoals kinderen aan het einde van de basisschool, van ongeveer 12 jaar oud. Concreet betekent dit dat je dan simpele gesprekken in het Nederlands voeren en je snapt korte, makkelijke teksten en kunt deze schrijven.

Hieronder kun je een video bekijken waarin de taaleis wordt uitgelegd.

Taaltoets

Heeft je geen of onvoldoende Nederlandstalig onderwijs gevolgd en heb je een bijstandsuitkering, of ga je bijstand aanvragen? De gemeente kan je dan uitnodigen voor een taaltoets. Bij deze toets doe je een aantal oefeningen om te testen of je de Nederlandse taal voldoende beheerst. Is je Nederlands onvoldoende? Dan moet je je Nederlands verbeteren. Bijvoorbeeld door een taalcursus te volgen of door zelfstudie.

Veel te doen om de taaleis

Er is altijd veel te doen om de taaleis. Dat komt omdat gemeenten het niet zo nauw nemen met de taaleis bij het uitbetalen van bijstandsuitkeringen. In januari dit jaar presenteerde het CBS een onderzoek over de taaleis. Uit dit onderzoek bleek dat gemeenten nauwelijks controleren of mensen met een bijstanduitkering voldoen aan de taaleis. De uitkering wordt vrijwel nooit verlaagd als sprake is van onwil om Nederlands te leren.

Bijstandsuitkering verlaagd vanwege taaleis

In het onderzoek van het CBS werd duidelijk dat mogelijk 41 duizend mensen die een bijstandsuitkering ontvangen de Nederlandse taal niet machtig zijn. Bij zo’n 90 duizend mensen is het onbekend of zij de Nederlandse taal op niveau 1F beheersen. Bij een heel klein aantal mensen is de bijstandsuitkering verlaagd omdat zij geen pogingen deden de taal te leren. Tussen juli 2017 en juli 2018 is van slechts 90 mensen in 29 gemeenten de bijstandsuitkering om die reden verlaagd. Het CBS schat dat 13 duizend keer een taaltoets is afgenomen en het merendeel zakte daarvoor.

Bronnen : CBS, Rijksoverheid, Taal en Rekenen, VNG, Volkskrant

Het bericht Wat houdt de taaleis precies in? is gepubliceerd op BijstandsBlues.

Armoedeval uitgelegd

De armoedeval is het verschijnsel wanneer iemand met een uitkering en eventuele subsidies er in inkomen op achteruit gaat als je een betaalde baan krijgt en de uitkering en subsidies stoppen. Je hebt dus netto minder te besteden, terwijl jouw bruto-inkomen stijgt en onderaan de streep hou je dus maar weinig extra over.

In onderstaande video wordt het begrip armoedeval nog eens uitgelegd.

Inkomensondersteuning

Het overkomt velen. Heb je een uitkering en vind je uiteindelijk een baan, dan loop je vanzelf in de val. Bij sommigen zij de problemen beperkt en anderen komen echt in armoede terecht. Er zijn vele oplossingen bedacht om de armoedeval tegen te gaan en ook in de politiek zijn vele voorstellen geopperd. Hieronder staan drie oplossingen genoemd.

Inkomensondersteunende maatregelen

In sommige gevallen blijven de inkomensondersteunende maatregelen nog van kracht als je werkt en hoef je echt geen uitkering te hebben om er gebruik van te moven maken. De eerste oplossing is dat gemeenten de werkende minima erop attenderen dat ze gebruik mogen blijven maken van toeslagen en gemeentelijke regelingen. Sommige inkomensondersteunende maatregelen vervallen niet als je boven bijstandsniveau zit.

Basisinkomen

Dwars, de jongerenorganisatie van Groen Links denkt dat de invoering van het basisinkomen de armoedeval kan oplossen. Iedereen krijgt een inkomen en als je hiernaast werkt, wordt er extra geld verdiend. Werk zou om die reden altijd lonen bij een basisinkomen.

Armoedeval berekenen

Er is nog een andere oplossing die wordt voorgesteld en is afkomstig van Stimulansz, kennispartner in het sociaal domein. Die oplossing is inzicht bij gemeenten. Zij dienen te weten weet waar op dit moment de armoedeval optreedt bij de verschillende typen huishoudens.  Op deze manier kan een gemeente betere beleidskeuzen maken. Om het gemeenten makkelijk te maken heeft Stimulansz de zogenoemde ‘armoedevalberekenaar’ ontwikkeld. Deze rekentool brengt in beeld wanneer voor een bepaald huishoudenstype de armoedeval optreedt en wat de hoogte van die armoedeval is. Wil je meer informatie over de armoedevalberekenaar, neem dan contact op met Stimulansz.

Lees meer berichten over het uitkeringsjargon

Bronnen: Dwars, Martijn Schut, Stimulanz, Wikipedia

Het bericht Armoedeval: Wat is dat eigenlijk? is gepubliceerd op BijstandsBlues.

Bijzondere bijstand

Bijzondere bijstand is een vergoeding voor bijzondere kosten. Het gaat dus om kosten die je normaal gesproken niet maakt, buiten je normale uitgavenpatroon vallen, maar door omstandigheden nu wel gemaakt moeten worden. Ook moeten de kosten noodzakelijk zijn. Soms moet die noodzaak worden vastgesteld door een deskundige. Door een arts bijvoorbeeld. Daarnaast worden de kosten door geen andere instelling, zoals een verzekering, belastingdienst of zorgverzekering, vergoed. Voor gewone dagelijkse dingen zoals eten, huur, kleding, dierenartskosten voor je huisdier, een paspoort, boete of alimentatie kun je dus geen bijzondere bijstand krijgen.

Voor wie?

Mensen die gebruik maken van bijzondere bijstand dienen te wonen en rechtmatig te verblijven in Nederland. Ook moet je 18 jaar of ouder zijn om bijzondere bijstand aan te vragen. Daarnaast komen alleen mensen in aanmerking die te weinig inkomen of vermogen hebben om de kosten zelf te kunnen betalen. Dit kunnen mensen zijn die een bijstandsuitkering ontvangen, maar ook als je een minimumloon of een AOW-pensioen ontvangt, kun je bijzondere bijstand aanvragen.

De Sociale Dienst Drechtsteden heeft een filmpje gemaakt waarin uitleg wordt gegeven over bijzondere bijstand.

Voorbeelden bijzondere bijstand?

De gemeente waarin je staat ingeschreven bepaalt of je recht op bijzondere bijstand. De gemeente kijkt hierbij naar je individuele omstandigheden en financiële situatie. Hieronder is een aantal voorbeelden van kosten opgesomd, waarvoor je mogelijk bijzondere bijstand kunt krijgen.  

• medische kosten zoals een bril, een gehoorapparaat de , behandeling door een pedicure, tandartskosten, enzovoorts.
• vervoerskosten in verband met een medische behandeling of een bezoek aan een revalidatiecentrum
• kosten voor een maaltijdvoorziening
• extra kosten door een ziekte of een beperking
• kosten voor een opleiding die nodig is
• budgethulp of kosten van financiële ondersteuning (bijvoorbeeld een curator, mentor of bewindvoerder)
• kosten die voortkomen uit langdurige zorg, chronische ziekte of handicap
• kosten voor noodzakelijke kinderopvang
• leges voor je gehandicaptenparkeerkaart
• kosten voor een babypakket vanaf het moment dat je minstens 28 weken zwanger bent
• woonkosten voor als je woonlasten erg hoog zijn in vergelijking met je inkomen

Hoeveel bijzondere bijstand kan ik krijgen?

Hoeveel bijzondere bijstand je krijgt hangt af ten eerste van je draagkracht. Daarnaast hangt het af van de kosten die je maakt. Soms vergoedt de gemeente het hele bedrag en in bepaalde gevallen hanteert de gemeente een drempelbedrag. Soms heeft de gemeente een standaard maximaal bedrag vastgesteld. Ook kan de gemeente gebruik maken van richtprijzen. Als je bijzondere bijstand aanvraagt is het raadzaam om eerst de beslissing van de gemeente af te wachten, vóórdat je kosten gaat maken. Vaak krijg je de bijzondere bijstand in de vorm van een gift, maar ook kun je bijzondere bijstand krijgen in de vorm van een lening en je betaalt de gemeente in termijnen weer terug.

Bijzondere bijstand aanvragen

Bijzondere bijstand kun je in je eigen gemeente aanvragen. In iedere gemeente verloopt de aanvraagprocedure weer net iets anders, maar in principe moet je het schriftelijk aanvragen. Soms kan dat online, of met behulp van een aanvraagformulier. Je stuurt de gemeente de aanvraag met alle bewijsstukken. De gemeente beoordeelt vervolgens de aanvraag en na het onderzoek neemt de gemeente een besluit over je aanvraag. De uitkomst ontvangt je in een zogenoemde beschikking. Die beschikking ontvang je binnen 8 weken na je aanvraag.

Hou er rekening meer dat de gemeente geen bijzondere bijstand geeft met terugwerkende kracht of als de kosten als zijn betaald.

Handig overzicht

Naast bijzondere bijstand zijn er ook andere regelingen, toeslagen, projecten, financiële hulp van fondsen en meer extra geld voor mensen met een laag inkomen! Bekijk het overzicht op de pagina Extra geld en andere voordelen als je in de bijstand zit.

Lees meer artikelen over bijzondere bijstand.

Bronnen: Juridisch Loket, Regelhulp, Rijksoverheid

Het bericht Bijzondere bijstand: Wat is dat eigenlijk? is gepubliceerd op BijstandsBlues.

Wat is een startkwalificatie?

Een startkwalificatie is een havo- of een vwo-diploma of een mbo-diploma op minimaal niveau 2. Heb je dus alleen een vmbo-diploma, dan betekent dat dus, dat je geen startkwalificatie hebt.

Kwalificatieplicht

In Nederland moeten jongeren moeten totdat ze 18 jaar zijn, onderwijs volgen. Jongeren hebben dus een kwalificatieplicht tot hun 18de jaar. Heb je voor je 18de één van eerdergenoemde diploma’s hebt gehaald, dan voldoe je aan de kwalificatieplicht en hoef je niet meer verplicht naar school. De kwalificatieplicht betekent niet dat je persé vijf dagen per week naar school moet. Je kunt ook een opleiding volgen die bestaat uit een combinatie van werken en leren, zoals de beroepsbegeleidende leerweg in het MBO.

Bijstand en startkwalificatie

Een groot deel van de mensen met een bijstandsuitkering heeft geen startkwalificatie. Ze zijn laaggeschoold of heeft niet meer dan basisschool gevolgd. Het gebrek aan scholing, kan voor hen een van de belemmeringen zijn om een betaalde baan te vinden.

Alsnog startkwalificatie halen?

Als je een bijstandsuitkering ontvangt, geen startkwalificatie hebt en je kansen op de arbeidsmarkt wilt vergroten, dan kan je met de gemeente om de tafel om te onderzoeken of je alsnog een opleiding kunt volgen. Soms kun je namelijk met behoud van uitkering scholing of opleiding krijgen en hoef je dan minder vaak te solliciteren. Bekijk hieronder een filmpje uit 2017. In dat jaar had tweederde van de Rotterdammers met een bijstandsuitkering geen startkwalificatie. De gemeente Rotterdam had in samenwerking met het Albeda College 25 mensen geselecteerd voor een tweejarige opleiding Dienstverlening Facilitair.

Opleiding betalen

Om je cursus of opleiding te betalen kun je in sommige gevallen, gebruikmaken van het LevenLangLerenKrediet. Zo’n geldlening kan wel weer gevolgen hebben voor je uitkering. Ben je ouder dan 50 jaar en wil je een ambacht leren? Dan kan je via Ambacht Nederland met behoud van je uitkering een opleiding volgen. Je betaalt dan wel zelf een eenmalige bijdrage. En ben je alleenstaande ouder en wil je een opleiding volgen, dan is het mogelijk om een vergoeding krijgen via verschillende regelingen. Op Studiemetkind.nl kun je zien om welke regelingen dat gaat.

Bronnen: Argumentenfabriek, Rijksoverheid, Sociaalweb, Volkskrant

Het bericht Wat is een startkwalificatie en waarom moet je die hebben? is gepubliceerd op BijstandsBlues.

Gemeente mag alles vragen

In het kader van de inlichtingenplicht mag de gemeente alles vragen wat zij nodig acht om te kunnen beoordelen of je recht hebt op een bijstandsuitkering. Je moet overal aan meewerken en alle informatie verschaffen die de gemeente van je verlangt. Als je niet meewerkt, dan heb je niet voldaan aan die wettelijke inlichtingenplicht en kan de gemeente je een sanctie opleggen. Het kan dan bijvoorbeeld gebeuren dat de bijstandsuitkering voor een bepaalde periode wordt verlaagd of tijdelijk wordt stopgezet. De gemeente kan ook beslissen om de uitkering helemaal te beëindigen. In onderstaande video’s wordt uitgelegd wat de inlichtingenplicht precies inhoudt bij de aanvraag van een nieuwe bijstandsuitkering en bij een bestaande uitkering.

Voorbeelden inlichtingenplicht

• Bankafschriften van de afgelopen jaren. Soms wordt zelfs gevraagd naar bankafschriften van meer dan drie jaar terug.
• Bewijsstukken waar je de afgelopen jaren hebt gewoond. Als je dakloos bent of bent geweest, kan dat best lastig zijn om bewijsmateriaal te verzamelen.
• Bewijsstukken die aangeven waarvan je de afgelopen jaren heeft geleefd.
• Overzicht van je vermogen en eigendommen te maken heeft, zoals huizen en land (ook in het buitenland), boten, caravans, antiek en kunst.
• Overschrijvingsbewijzen van de auto.
• Pensioen- en lijfrentepolissen. Dit is noodzakelijk om vast te stellen of je deze dient af te kopen.
• Sollicitatiebrieven en afwijzingen, zodat de gemeente kan zien dat je actief naar werk zoekt.
• Alle veranderingen in je gezins- of thuissituatie. Dat kan een geboorte van een kind zijn, maar ook een overlijden of echtscheiding. En als je gaat samenwonen of een van je kinderen gaat het huis uit, dan moet je dat melden bij de gemeente
• Alle bewijsstukken over werk. Ook als je vrijwilligerswerk doet, moet je dat melden bij de gemeente. Dat kan namelijk van belang zijn voor jouw re-integratie.
• Alles wat met inkomen te maken heeft, moet je melden aan de gemeente. Het gaat dan om loon en winst, om erfenissen, giften, uitkeringen van verzekeringen, huurinkomsten, kostgangerschap, enzovoorts.
• Alle veranderingen in je verblijfplaats. Je ontvangt namelijk de bijstandsuitkering van de gemeente. Als je in een andere gemeente gaat wonen, moet deze de bijstand gaan betalen.
  

Grenzen aan de inlichtingenplicht

De inlichtingenplicht gaat ver en de gemeente wil echt heel veel van je weten. Toch hoef je niet alles te vertellen en zijn er grenzen aan de inlichtingenplicht. Hieronder een aantal voorbeelden.

Je moet de gemeente inzicht geven in je financiën en je bankafschriften laten zien. Maar je mag je uitgaven blanco maken. De gemeente heeft namelijk niets mee te maken met waar jij je geld aan uitgeeft. Maar als de gemeente vindt dat je wel erg veel geld uitgeeft voor iemand met een uitkering, dan moet je weer wel kunnen laten zien waar je je geld aan uitgeeft.

Je moet aangeven hoeveel vermogen je hebt. Maar je hoeft de gemeente niet te vertellen welke ‘gewone’ bezittingen je in huis hebt, zoals een koelkast, een bed of televisie

Je hoeft de gemeente ook niet in te lichten over wie je behandelende arts is. Maar als je aangeeft dat je medische klachten hebt, dan kan de gemeente wel weer naar deze informatie vragen.

Bronnen: Judex, Juridisch Loket,Sociaal Verhaal

Het bericht Wat is de inlichtingenplicht voor een bijstandsuitkering? is gepubliceerd op BijstandsBlues.

Graniet

Graniet is een keihard en duurzaam gesteente. Het gezegde zegt het eigenlijk al: zo hard als graniet. Er is bijna niet door deze steensoort heen te komen! Niet voor niets wordt een 90-jarig huwelijk ook wel aangeduid met de term granieten huwelijk. Ondoordringbaar, niet kapot te krijgen en duurzaam. Dat geldt ook voor de term granieten bestand. Je moet wel van heel goeden huize komen om deze groep bijstandsgerechtigden aan het werk te krijgen. Deze mensen zitten al jaren vast in een uitkering, Geen uitzicht op werk en bovendien kampt deze groep vaak met meerdere problemen. Multiproblematiek wordt dat ook wel genoemd. De oorzaken lopen uiteen: van ziekte, taalachterstand tot persoonlijk leed en schulden. Deze groep kan deze situatie op eigen houtje niet oplossen.

Hamer en beitel

Het is een moeilijke groep en heel lastig in beweging te krijgen. Er is te weinig geld en men heeft re weinig aandacht om deze mensen te motiveren om stappen te maken. De meeste gemeenten ontvangen gewoonweg te weinig geld en hebben te weinig menskracht om zich actief op deze groep te richten. Daarom is deze groep al jarenlang ‘vergeten’, want men concentreert zich vaak op de 10 tot 15 procent kanshebbers. Er is een bepaalde gelatenheid onder de professionals: “Laat maar. Het heeft toch geen zin. het wordt nooit wat. Laat ze maar achter de geraniums blijven zitten.”

Maar als ook graniet bewerkt kan worden met een hamer en beitel, dan kan deze groep toch ook in beweging komen?

Heel veel geduld

Voor mensen in het granieten bestand is meer nodig dan een cursus solliciteren, taalles of een beetje begeleiding. Er is maatwerk nodig om iemand uit het granieten bestand stappen te laten maken. Positief inspelen op de eigen motivatie, aandacht en aansluiten bij de individuele behoeften en talenten. En wat het allerbelangrijkste ingrediënt is om deze groep in beweging te krijgen is geduld. Heel veel geduld!

Bronnen: Binnenlands Bestuur, Sociaal Werk Nederland, Wikipedia

Het bericht Wat is het granieten bestand? is gepubliceerd op BijstandsBlues.